Dr n. med. Mieczysław Kowalski (1928-2015)Urodził się w Warszawie i jako harcerz brał udział w Powstaniu Warszawskim. Od X. 1944 do IV 1945 więziony w obozach koncentracyjnych Groiss-Rosen i Dora. Po wojnie ukończył liceum Rejtana w Warszawie i rozpoczął stadia na Wydziale Lekarskim Uniewrsytetu we Wrocławiu. W trakcie studiów przeniósł się do Warszawy (studiował na Wydziale Pediatrycznym) i w 1955r otrzymał dyplom lekarza. W okresie 1953-1955 był wolontariuszem na etacie felczera w Oddziale Chirurgiczno-Urazowym Szpitala Miejskiego nr 1 w Warszawie. Po studiach pracę zaczął także w Szpitalu Miejskim nr 1 w Warszawie. W latach 1957-1964 pracował w Oddziale Chirurgiczno-Urazowym Szpitala Miejskiego nr 8 w Warszawie. Do 1963 roku pracował pod kierownictwem Prof Zygmunta Ambrosa. W roku 1964 pracował jako lekarz kontraktowy w Algierii. W 1965 roku rozpoczął pracę w Stołecznym Centrum Rehabilitacji, obejmujac funkcję Ordynatora Oddziału Dziecięcego. W 1966 roku był stypendystą we Francji w zakresie ortopedii dzieci, finasnsowanym przez Ministerstwa Spraw Zagranicznych Francji. Od 1967 r rozpozcął też pracę w Klinice Rehabilitacji Akademii Medycznej w Warszawie, która była rozwinieta na bazie STOCER. W latach 1970-1971 był na stażu naukowym w szpitalu Calota w Berck Plage we Francji pod opieką Prof. J. Cauchoix (1912-2009-wielkiego ortopedy francuskiego, pracujacego w Paryżu i nadzorujacego Klinikę Calota). Po powrocie z Francji dr Kowalski wprowadził w STOCER w leczeniu dysplazji bioder u dzieci technikę operacyjną wg Saltera. [Richard B. Salter (1924-2010), kanadyjski ortopeda, który w 1961 roku wprowadził całkowitą osteotomię miednicy u dzieci z dysplazją bioder, której celem jest naprowadzenie panewki na głowę kości udowej. Obrócona panewka jest utrzymywana na miejscu za pomocą przeszczepu kości i mocowana drutami Kirschnera]. Dr Kowalski w latach 1977-1980 pracowała jako ordynator i konsultant Oddziału Ortopedyczno-Urazowego w szpitalu, w Tripoli, w Libii. Po powrocie do Polski, powrócił do pracy w STOCER, zostając ordynatorem oddziału ortopedii. W latach 1985-1999 zorganizował i został kierownikiem Kliniki Ortopedii i Rehabilitacji Dzieci Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Klinika rozwinięta była na bazie łózek Oddziału Dzieci w Centrum Rehabilitacji im. Prof. Mariana Weissa w Konstancionie-Jeziornie.
W latach 1992-1999 był dyrektyorem medycznym Centrum Rehabilitacji STOCER.
Dr Mieczysła Kowalski posiadał specjalizację w pediatrii, chirurgii urazowej i ortopedii oraz rehabilitacji medycznej. Piastował wiele funkcji doradczych w Ministerstwie Zdrowia. Był członkiem Zespołu Specjalistycznego w zakresie Rehabilitacji medycznej przy Ministrze Zdrowia.
Dr Kowalski był aktywnym Członkiem Polskiego Towarzystwa Ortopedii i Truamatologii, będąc m.in Skarbnikiem ZG PTOiTr, Przewodniczącym Komisji Rewizyjnej oraz sekretarzem Warszawskiego Zarządu Wojewódzkiego PTOiTr. Od 1989r był członkiem Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji, w którym w I i II kadencji Zarządu Głównego pełnił funkcję sekretarza.
Za swoją wielką działaność w Polskim Towarzystwie Rehabilitacji został wyróżniony przez Walne Zgromadzenie Członków tytułem Honorowego Członka PTReh.
Pan Dr Mieczysłąw Kowalski był autorem ponad 70 artykułów naukowych oraz współautorem podręczników akademickich: Schorzenia i Urazy Kręgosłupa (J. Kiwerski, M. Kowalski, M. Krasuski; PZWL Warszawa 1997) oraz Rehabilitacja Medyczna (red. J. Kiwerski).
***
Moje kontakty z dr Kowalskim zaczęły się od 1980r. Po jego powrocie do STOCER, początkowo asystowałem Mu przy operacjach z zakresu ortopedii u dorosłych i u dzieci. Często asystowałem i próbowałem uczyć się wykonywania osteotomii wg Saltera. Muszę jednak przyznać, że bardziej pociągała mnie chirurgia u dorosłych. Korzystałem z Jego wiedzy w zakresie ortopedii i traumatologii u dzieci. Wiele mnie nauczył w tym zakresie. Kiedy już byłem samodzielnym chirurgiem, bardzo często korzystałem z Jego pomocy w operacjach wykonywanych prezeze mnie u dzieci i młodzieży po ich urazie kręgosłupa. Wspólnie działaliśmy też w Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji (On był Sekretarzem ZG, ja zastępcą Sekretarza). Po kilku latach współpracy zaproponował byśmy mówili sobie po imieniu. Nasze wzajmne kontakty rozwinęły się. Byłem gościem w Jego domu. Służył mi często radami zarówno w zakresie ortopedii jak i rehabilitacji, a także w moim działaniu na rzecz PTReh.